بررسی سروواریتههای غالب لیستریا منوسیتوژنز با فنوتیپ و ژنوتیپهای جدا شده از سقطجنینهای خودبخودی انسانی در تهران
زمینه و هدف
لیستریا منوسیتوژنز یک باکتری درونسلولی اختیاری و عامل بیماری لیستریوزیس است که از طریق مواد غذایی خام و آماده مصرف به انسان منتقل میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی سروواریتههای غالب لیستریا منوسیتوژنز جدا شده از سقطجنینهای خودبخودی با استفاده از روشهای فنوتیپی و ژنوتیپی بود.
مواد و روش کار
در این مطالعه تعداد ۲۵۸ نمونه بالینی شامل ترشحات جفت، سواب واژن و خون از ۱۲۳ بیمار مبتلا به سقطجنین خودبخودی بررسی شدند. آزمایشهای باکتریشناسی، سرولوژی و آزمونهای بیماریزایی انجام شد. سروواریتههای غالب با استفاده از آزمونهای مولکولی و روش Multiplex PCR شناسایی گردیدند.
یافتهها
در مجموع ۲۸ ایزوله لیستریا منوسیتوژنز شناسایی شد. از این میان، ۱۴ ایزوله (۵۰٪) مربوط به سروواریتهی 1/2a، ده ایزوله (۳۵٪) سروواریتهی 4b و چهار ایزوله (۱۴٪) به سایر سروواریتهها تعلق داشتند. این نخستین گزارش از شناسایی سروواریتهی 4b در سقطجنینهای خودبخودی در تهران است. در مقایسه با گروه شاهد، ۱۹/۵۷٪ از موارد سقط با آلودگی لیستریا منوسیتوژنز همراه بود (P<0.05).
نتیجهگیری
یافتههای این تحقیق نشان داد که وجود ژنهای مرتبط با فاکتورهای بیماریزایی (از جمله actA، hlyA، inlA و inlB) در ایزولههای غالب، شدت بیماریزایی را افزایش داده و سروواریتههای فاقد این ژنها از شدت کمتری برخوردارند. روش PI-PLC و آزمونهای مولکولی ترکیبی میتوانند به عنوان ابزار تشخیصی کارآمد در شناسایی لیستریا منوسیتوژنز، بهویژه در بیماران با سقطجنین خودبخودی مورد استفاده قرار گیرند.